East Enders

Doğu Londra son yıllarda hızlı gelişti. Önceleri oldukça tehlikeli, cazibesi olmayan, göçmenlerin bölgesi, şimdilerde fabrikalardan dönüşen kültür ve iş merkezleri, sanat galerileri, meşhur restoran ve gece kulüpleri ile şehrin kültürel çekim merkezi haline geldi. Hele Shoreditch vs acayip trendy.

Kardeşimin özel isteğiyle tekrar Londra'dayım. Serbest ilk günümde de I am an East Ender. Hava bulutlu, yağmur gelecek belli, yine de şemsiyesiz çıktım. İnternetten bir East End rotası buldum ve götürdüğü yerleri beğendiğim sürece takip ettim, beğenmediysem kafama eseni yaptım.

Bizim evin oradan Embankment'a yürüdüm, Circle hattına binip Aldgate Station'da indim. Yağmur başlamıştı, herkeste şemsiye var bir bende yok, 'e sen kendin kaşındın Zeynep' diyerek kapüşonumu geçirip yürümeye başladım.

Doğu Londra, Charles Dickens'ın kitaplarında tasvir edilen karanlık Londra aslında. Dickens'ın hayatıyla ilgili birçok film de burada çekilmiş. Tam da şanına uygun karanlık bir günde geziyorum. Başıma bir şey gelmez inşallah. Şaka.

Şaka bir yana şöyle haberler hala var: Man shot in East London, teenager stabbed to death in East London (Bir adam Doğu Londra'da vuruldu, ergen genç Doğu Londra'da bıçaklandı.).

East End'de bir gün. Ben süt sevmiyorum, ne diye kapuçino sipariş ettiğimi ise bilmiyorum. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Mitre Caddesi üzerinden Mitre Meydanına ulaştım. Bir kahve içmek için kafenin birine attım kendimi. Bu arada Mitre Caddesi üzerinde çok hoş pub ve restoranlar vardı, içleri tıka basa beyaz yakalıyla doluydu. Adetim olmamasına rağmen kapuçino ve kakaolu muffin aldım. Tabii ki bitiremedim. Kafenin baktığı Mitre Meydanı, Jack The Ripper'ın dördüncü kurbanını öldürdüğü yermiş. Kadının bedeni 1888'de burada bulunmuş. Bulunduğu yer çiçeklerle kaplı.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Geze geze Devonshire Square'e geldim. Burası iş merkezleri, restoran ve barlar, sanat galerileri, spor kulüpleri ve rezidanslara ev sahipliği yapan harika bir kampüs. Tam benlik, tüm günü burada geçir. İçinde WeWork de var.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Meşhur East India Company, Bengal'den getirdiği saf ipek ve tekstil malzemelerini saklamak için 1768'de buranın arazisini satın almış ve bir antrepo inşa etmiş. Süreç içerisinde daha fazla arazi satın alınarak depo alanları büyütülmüş. Böyle antrepolardan dönüştürülen mekanlara bayılıyorum. Hamburg'daki Speicherstadt'ta da aynı şeyi hissetmiştim.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Devonshire'dan çıkınca karşıma The Gherkin çıktı. Modern mimari adı altındaki kötü bir gökdelen bana kalırsa ama çok meşhur. Modern deyip de her tarafı cam bina yapmak sürdürülebilirliğe de aykırı bence. Tonla enerji harcanıyor bu binanın sadece dış temizliği için bile. Gherkin, hıyar demek. Gerçekten de hıyar gibi saçma bir bina, içinde fine dining bile var demeyin, kurtarmaz!

The Gherkin Binası arkada, Nancy Rubins'in heykeli önde. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Hıyar dostumuzun ucubeliğinin tam önünde çelik ve alüminyumdan bir güzellik duruyor. İşte bu krokodil topağı. Sokak sanatları güzeldir, şaşırtır. Amerikalı heykeltıraş Nancy Rubins'in 2016-2017 tarihli bu tasarımında hayvanlar baş aşağı duruyorlarsa da sanki bir patlamayla topluca göğe yükseliyorlar.

Nancy Rubins'in Crocodylius Philodendrus adlı heykeli, demir, pirinç, alüminyum, bronz ve paslanmaz çelik kablolar kullanılarak yapılmış. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buradan Artillery Passage'a geçtim. Bu bölge topçu kışlasıymış, 16. yüzyılda buralar dutlukken talim yapılırmış.

Artillery Passage, şirin dar bir sokak. Sağda ünlü şef Otto Lenghi'nin Spitalfields restoranını görüyorsunuz (Beyaz üzerinde kırmızı logolu). 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Bu dar pasajdaki binalar, 19 yüzyıl ve 20. yüzyıl başlarından kalma, tam bir Viktoryen hava hakim, çok güzel.

Artillery Passage, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buradan Bell Lane ve Tenter Ground sokaklarını takip ettim. Tenter Ground'da eskiden kumaş kurutulurmuş. Tekstil bölgesi. Biraz sonra karşıma bu güzel bina çıktı: Jewish Soup Kitchen.

1902'de (Yahudi takvimine göre binanın üzerinde de yazan 5662) açılan bu aş evi, civardaki fakir Yahudilere yemek veriyormuş, özellikle Büyük Bunalım döneminde her hafta beş binden fazla kişiye yemek verdiği söyleniyor. Şu an rezidansa çevrilen binanın orijinal ön yüzünü korumaları harika olmuş.

Commercial Caddesi üzerindeki köşe bina çok hoş. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Sonra Commercial Caddesine döndüm ve Spitalfields Market'i gezdim. Oh oh içeride neler yok ki. Yiyecek-içeçek, kıyafet, takı, plak, kitap stantları, restoranlar, sanatsal ürünler satan dükkanlar.

Spitalfields Market'tan bir kare. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Yiyecek-içecek bölümünde gezerken Türk olduğunu anladığım iki stant sahibesine geçerken 'Kolay gelsin' dedim. Ters bir şekilde bakarak 'Kolaysa başına gelsin' diye cevap verdi birisi, aslında yiyecek bir şeyler alacaktım ancak bu kaba saba tavır karşısında durmadan devam ettim.

Korkutucu bir kapı kolu. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Sırada Brick Lane var, çok canlı, hareketli bir cadde. Akşam Can'la İtalyana gitmeyecek olsak buradaki Hint restoranlarından birinde erken akşam yemeği yerdim.

Brick Lane, karşıdaki muraller muazzam. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buralarda daha çok Müslüman göçmenler var. Çok sayıda cami de mevcut. Ortamda her tür hanehalkı bulunmakta. Geçmişte ise çok sayıda İngiliz sanatçının doğum yeri ya da yaşadığı yer.

Sokak sanatı ne güzel şey. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Duvar sanatları hoşuma gidince bu sokağa döndüm. Sonradan geçtiğim sokak ve caddelerde sadece göçmen dostlarımız vardı. Bazılarından çekinir gibi olmadım desem yalan olur. Ancak herhangi bir sorun çıkmadı. Aynı zamanda güzel toplu konutlar, yemyeşil parklar, spor sahaları ve okullar geçtim. Bölgedeki çocuklar için her tür imkan yaratılmış.

Hanbury Caddesi üzerindeki muhteşem eser. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Şu gezegenimiz bu duvara ne güzel resmedilmiş bakar mısınız... Tek kelimeyle ba-yıl-dım.

Allahım zürafaları ve tüm arkadaşlarını korusun. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Bakmaya doyamadım. Kim/ler yaptıysa teşekkür ederim. Yoksa Netflix mi sipariş etti acaba bu duvarı? Olur olur.

En yakın metro istasyonuna yürürken geçtiğim caddelerde durum buydu. Londra demezsiniz değil mi?

Artık eve dönme vakti geldi, akşam için üzerimi değişip kardeşimle buluşacağım. İtalyanlar bizi bekler.

50 Kalo Pizzacısı, 7 Haziran 2019, Londra.

Süper bir yemek yedik. Yemek sonunda tatlı menüsüne bakarken dikkatimi çekti, hem de ilk sıradaki tatlı babalı: Baba Al Rhum. Babayı roma yatırdık servis ediyoruz diyor, nasıl bir şeyse artık.

Komik bir tatlı keşfettim ama kabul edin. 7 Haziran 2019, Londra.

Yemek sonrası biraz yürüyüş, komiklik şakalar...

7 Haziran 2019, Londra.

Şu Tudor tarzı binalara bayılıyorum ya, sıra evler, çıtır çıtır dizilmişler siyah beyaz kibrit kutusu. Bunun karşısında neden bekleme yaptığımızı sorarsanız, tam şu an yarın akşamki jazz jam'e bilet alıyorum.

7 Haziran 2019, Londra.

Ardından bu kez de Mr Foggs bizi beklediğini bildirmiş. O nedenle derhal icabet ettik. Şerefinize!

Mr Foggs'da cinciler. Fondaki yağlıboya teyze/amca manidar. 7 Haziran 2019, Londra.