Wigmore Hall'da Rondo

Wigmore Hall'da Jean Rondeau konserindeyim. Jan, senin de saç sakal rondoya dönmüş. 10 Haziran 2019, Londra.

Yazılarım dört ay geriden geliyor olsa da 29 Ekim'e denk gelmesine sevindim. Atatürk'ün kültür ve sanata verdiği önem hepimizin malumu. Kültürü; devletten ekonomiye, tarımdan sanayiye toplum yaşamının tüm alanlarını içerecek şekilde tanımlamış, sanatı da bunların içindeki en temel öge olarak ele almıştır. Bilim insanlarının yalnızca bilgili değil kültürlü de olması gerektiğini savunmuştur. Bana göre de bilgi hammallığı tek başına anlam ifade etmiyor.

Son Londra seyahatimin sondan bir önceki gününde planım yoktu, ancak Londra'nın güzelliği zaten bunda saklı. En dar zaman diliminde bile bir şey bulabilirim burada. Yataktan kalkmadan biletimi almıştım bile. 13.00'da Wigmore Hall'da Fransız klavsenci Jean Rondeau'nun konseri. Bilet 16 pound, mekan eve yakın, gayet verimli.

Normalde tv izlemem, burada kahvaltı sırasında epey izledim, masa yerine sehpada yememden ileri geliyor da olabilir ama kendini uyanık zanneden İngilizlerin Brexit'te başına gelenler çok komik ve gerçekten izlemeye değer.

Wigmore Hall'da klavsen konseri, salt klavsenin azami dinlenebileceği süre bence 1,5 saat olabilir, konser 57 dakika sürdü, mantıklı. 10 Haziran 2019, Londra.

Şakır şakır yağmurda evden çıktım, saçma gelecek ama Londra'nın en kötü yağmurunda bile üstüm başım, paçalarım ıslanmıyor, tertemiz geliyorum. İstanbul'da ise her yerimi batırıyorum. Neden böyle acaba? Yoksa yürüyüşüm mü değişiyor yurtdışında benim? Komik olurdu. Nedenini buldum: Şehir altyapıları farklı, birikinti az, geçen sürücüler rallici değil...

Wigmore Hall, Londra'nın göbeğinde olmasına rağmen kendini ilk etapta belli etmiyor. Mütevazı bir tarafı var. Aslında 550 kişilik bir konser salonu ve yaklaşık 120 yıllık geçmişi var. Çok hoş da bir uygulaması var, bazı konserlerde 35 yaşın altındakilere 5 pounda bilet satıyorlar. Tabii 'genç' kavramı ülkeden ülkeye değişiyor. Amaç klasik müziği gençler arasında olabildiğince yaygınlaştırmak...

Konser öncesi. Wigmore Hall, 10 Haziran 2019, Londra.

Önce internetten aldığım biletin basılmış halini girişten aldıktan sonra aşağı restorana indim. Konsere kadar kahvemi içeyim.

Klavsen özel bir enstrüman. Her ne kadar piyanoya benzese de mekanizması ve çalma tekniği farklı. Jean Rondeau da konser boyunca Scarlatti ve Bach'ın klavsene özel eserlerini mükemmel çaldı.

Tasarımı, renkleri harika, kendi kibar klavsen. Wigmore Hall, 10 Haziran 2019, Londra.

Fransız piyanist ve klavsenci Rondeau, 28 yaşında ve Paris Konservatuvarı mezunu. Bu yaşta 2 solo albümü var. 10 yıldan uzun süre klavsen çalışmış, çok emek verdiği belli. Fikir vermesi için Jean Rondeau'nun konserde de çaldığı parçalardan birine aşağıda yer veriyorum. Domenico Scarlatti'nin la minör neşeli sonatlarından biri...

Bu konser BBC Radyo 3 Öğlen Konserleri serisi kapsamındaydı. Dolayısıyla BBC Radyo 3'ten canlı yayımlandı. Konserden sonraki 1 hafta boyunca da BBC'den online dinleyebiliyorsunuz. Mükemmel bir kamu hizmeti. Hal böyle olunca BBC'nin radyo host'u konser öncesi bir açış konuşması yaptı, biz de alkışladık. Kayıtta tuzumuz bulunsun. Rica ederiz, o kadar alkışın lafı mı olur. Tabii her tarafta kaliteli mikrofonlar, kayıt cihazları vardı.

Konserde yalnızca nine ve dedeler değil, beyaz yakalar ve öğrenciler de vardı. Konser bir öğle arasına sığınca neden olmasın? Wigmore Hall, 10 Haziran 2019, Londra.

Konser yaklaşık 1 saat sürdü. Wigmore Hall'dan günlük mutluluk hapımı almış şekilde ayrıldım. Yağmur devam ediyordu. Biraz yürüyüp köşeyi dönünce karşıma çıkan Paul'e girdim. Nostaljik oldu. Küçük bir sandviç yedikten sonra çıktım.

Yağmurun hız kesmeyeceğini anlayınca birkaç mağazaya girdim. Kabindeyken Selin aradı, onunla uzun konuştum. Güzel ve ekonomik bir iki parça satın aldım ve evin yolunu tuttum.

Kraliçe, Chelsea ve Tony Momrelle

Kraliyet Ailesi, Kraliçenin doğum gününde, Buckingham Sarayı'nın balkonunda akrobasi uçuşlarını izlerken. Bu fotograf bu yıla ait değil.

Bugün günlerden Kraliçenin doğum günü. Doğum günü Nisanda ancak resmi tören açık havada yapıldığından Haziranda kutlamayı tercih ediyorlar. 

Tören kıtası yerini almış, 41 top atışı ardından geliyor. 8 Haziran 2019, Londra.

Geçit töreni, top atışları, askeri tabur yürüyüşleri, akrobasi uçuşlarıyla tüm gün süren ve halkın izlemek için birbiriyle yarıştığı bir ortam. 

Kraliçe, bu yıl da her zamanki gibi çok şıktı. 8 Haziran 2019, Londra.

Kraliçe Elizabeth en uzun tahtta kalan İngiliz hükümdarı. Oğlu Charles dede olalı kaç yıl oldu, kral olamıyor. Elizabeth, torununun torununu da görecek gibi...

Kraliyet Hava Kuvvetleri (RAF), İngiliz bayrağının renginde gösteri yapıyorlar. 8 Haziran 2019, Londra.

Kardeşim geç kalktı, ben kahvaltımı yapmıştım, ona da bir şeyler hazırladım.

Tesco'nun eskitilmiş peynirlerinin üstüne tanımıyorum.
Zeytin ve ceviz Türkiye'den. 8 Haziran 2019, Londra.

Sonra favori kahvecilerimden Hej’e (Somerset House'un içinde) yürüdük, hava açık. Somerset Londra’daki uğrak yerlerimden. Önceki maceralar için buyurunuz: (1) ve (2)

Kahveleri içerken akrobasi uçakları üzerimizden geçmeye başladı. Can’a ‘Buckingham Sarayı tarafına gidelim’ dedim ama istemedi. Daha afyonu patlamamıştı bence. 

Neyse, İngiliz bayrağının renklerinde dumanlarla geçen uçakları Somerset’ten biraz da olsa izlemiş olduk. Malum, Kraliyet Ailesi o sırada geleneksel balkon duruşlarını yapıyor, halkı selamlıyorlar. Akrobasi uçuşları da onlar balkondayken başlıyor. Hani geçmişte Kate ile Meghan’ın ‘kim önde durdu, kim daha çok göründü’ meselelerinin de çıktığı Buckingham Sarayı balkonu. Geleneklerine bu kadar bağlı bir millet yok sanırım dünyada.

Kahveleri bitirip Somerset’ten ayrıldık. Hava da açık olunca bir Chelsea turu yapalım dedik.

Royal Hospital Chelsea, 8 Haziran 2019, Londra.

Meşhur Royal Hospital Chelsea’nin önünden geçtik. Burası 300 yıllık geçmişi olan bir yapı. Hemen tüm Londra’yı inşa eden Sir Christopher Wren tarafından Kral II. Charles’ın emriyle İngiliz ordusu gazilerine hizmet için yapılmış bir bakım evi. İlk veteran askerleri 1692 yılında kabul etmiş ve o günden beri aynı binada aynı mantık ile devam ediyor. İçinde hastanesi, huzurevi, spor merkezleri, oyun salonları var ve veteran askerlerin günlük ne ihtiyaçları varsa karşılanıyor. Şu an 300 kişi kalıyor. Müzesi halka açık, hatta rehberli turları bazı veteran askerlerin yaptırdığı belirtiliyor. Burada kalmak isteyen askerlerin 65 yaşını geçmesi ve en az 1 yıl İngiliz ordusuna hizmet etmiş olması şartı var. 

Royal Hospital Chelsea, ilk kadın veteranları bu yıl kabul etmiş,
cinsiyet ayrımcılığı 300 yılı aşkın süre burada da devam etmiş demek ki...

Thames kıyısında 60 dönümden fazla bir arazide ve Londra’nın bugün en lüks semtlerinden biri olan Chelsea’de harika bir bakım evi. Londra Belediyesi niye bu büyük araziye AnkaPark gibi bir yer ya da birkaç AVM ve lüks rezidans inşa ederek rant elde etmeyi akıl edememiş ki acaba?

Royal Hospital Chelsea, müthiş bir kompleks, yeri de mükemmel.

Sakin, geniş sokaklara elit bir hava hakim. Sanatçılar, yazarlar ve yüksek gelir grubu buralarda yaşıyor. 

Bir cumartesi günü Chelsea sokaklarındayız. 8 Haziran 2019, Londra.

Biliyorsunuz, futbol kulübüyle de meşhur Chelsea semtimiz.

Cheyne Walk, Chelsea, 8 Haziran 2019, Londra.

Yazar ve sanatçı takımı bu bölgeyi mesken tutmuş. David ve Victoria Beckham, Kylie Minogue, Eric Clapton, Robbie Williams ve Sir Richard Branson Chelsea'de yaşıyormuş. Geçmişte Oscar Wilde, George Eliot gibi yazarlar da aynı şekilde... Yazar Thomas Carlyle da bu sokakta yaşamış diyorlar. Hadi bakalım bir foto olabilir burada. 

Chelsea sokaklarındayım. Camdaki kedi gerçek mi karton mu? 8 Haziran 2019, Londra.

Sonra otobüse binerek bir başka lüks ortama, Kate ve William’ın da semti olan Kensington’a geçtik. Amacımız bu elit ve pahalı ortamda ekonomik sayılabilecek bir yemek yemek. 

Çift katlıda en öndeyiz as always, 8 Haziran 2019, Londra.

Dünyaca ünlü High Street Kensighton üzerinde küçük bir Çin lokantası olan Stick&Bowl’da yiyeceğiz. Stick&Bowl da en az üzerinde bulunduğu cadde kadar ünlü.

Otantik bir yer, beğendim. En fazla 20 kişi alacak bir dükkan. Dar dar sıralara oturuyorsun, Çinli garson geliyor sipariş alıyor. Biraz beklediğimiz halde garson gelmeyince Can gidip ‘Sipariş vereyim mi mate’ dedi. Adam ise ‘Siz oturun, birazdan geleceğim’ diyerek Can’ı geri yolladı. Belli ki mutfak da küçük, araya biraz süre koyarak sipariş alıyorlar.

Başlangıçlar. Stick & Bowl, 8 Haziran 2019, Londra.

Sıraların üzerinde eskiden bizdeki pideci ve esnaf lokantalarında da bulunan, su bardağı içinde ince saman kağıdından peçeteler (ve soya sosu) duruyor. En son Buenos Aires’deki pizzacıda görmüştüm, bence ülkemizde pek kalmadı. Bunları sıranın karşı tarafındakilerle ortak kullanıyorsun. 

Ana yemekler. Stick & Bowl, 8 Haziran 2019, Londra.

Lezzetliydi. Bugün 'stick' denedim, bir dahakine 'bowl' deneyeceğim. Porsiyonlar büyük.

17.30 gibi eve döndük. Biraz dinlenip biletlerini bir gün önce satın aldığımız etkinliğe, PizzaExpress Live Caz Kulübü'ne geçeceğiz. 21.30’da Holborn Şubesinde. SoHo ve Chelsea'de de caz şubeleri var.

PizzaExpress Live'da Tony Momrelle'i bekliyoruz. 8 Haziran 2019, Londra.

PizzaExpress’ler ilk etapta basit bir zincir pizzacı gibi algılanabiliyor, oysa bazı şubelerinin alt katı caz kulübü olarak hizmet veriyor. Ünlü caz gruplarını ağırlıyorlar, günceli de iyi takip ediyorlar. Biz Tony Momrelle’e bilet aldık. Bilenler bilir, Incognito grubunun solisti. Ondan önce Elton John, Gloria Estefan, Sade, Celine Dion ve Andrea Bocelli gibi isimlere vokalistlik yapmıştı.

PizzaExpress Live Holborn Caz Kulübündeyiz. 8 Haziran 2019, Londra.

O gün Tony, 19.30 ve 21.30 olmak üzere tam iki set birden yaptı. Hatta mekana vardığımızda ilk seti bitmemişti, biraz bekledik. Aynı akşamda toplam 4 saat şarkı söylemek, zor iş.

Tony Momrelle sahnede. 8 Haziran 2019, Londra.

Konser 10’a doğru başladı, burada müzikle beraber yemek sipariş edebiliyorsunuz. Bizdeki caz kulüplerinde yemek işi çoğu zaman müzik öncesi halledilir ve müzik sırasında içki servisi vardır. Burada eni konu pizzalar, salatalar sipariş edebiliyorsunuz. Biz atıştırmalıklardan tercih ettik ama sağımız ve solumuzda oturanlar öyle yaptı, buram buram sarımsak kokuyordu ortam konserin ilk yarısında. Bence müzisyenler açısından nahoş bir durum. Kerem Görsev bu yüzden kulüpleri bıraktığını, artık konser piyanisti olmak istediğini açıklamıştı yıllar önce. Aynen öyle yaptı da, onun olgunluk seviyesine göre haklı sayılır. Bırakın müzisyenler ben dahi rahatsız oldum.

Momrelle'in performansı etkileyiciydi, sesi harika. 8 Haziran 2019, Londra.

Müzik harikaydı, Tony Momrelle’in yeni albüm tanıtım turu kapsamındaydı bu akşam. Soul, R&B ve caz sound’ları bir aradaydı, hoşuma gitti. Raul Midon havası hissettim Tony Momrelle’de. Aynı Midon gibi Momrelle de şarkı yazıyor.

Soul, R&B ve caz gecesi. 8 Haziran 2019, Londra.

Momrelle, sesini kullanma şeklinden de direkt anlaşıldığı gibi kilisede gospel söyleyerek müziğe başlamış. Mükemmel bir sesi var.

Konser sırasında Stevie Wonder ile olan komik telefon görüşmesini de anlattı. Stevie, Tony’yi Japonya’da Incognito grubuyla konser turundayken bizzat aramış ve saat farkından dolayı komik anlar yaşanmış. Zaten Momrelle’e 21. yüzyılın Stevie Wonder’ı deniyor. Stevie Wonder’ın ‘Golden Lady’sini de harika cover’lamıştı. Stevie de bu cover’a bayılmış ve sonrasında Momrelle'in hayranı olmuş.

Günü döndürdük, eve dönelim. 9 Haziran 2019, Londra.

Tony, tek gecede iki konsere rağmen hiç yorgun gözükmüyordu. Eğlenceli ve sempatik biri. Konser 12’ye doğru sona erdi.

Güzel müzik dinledik ve gecenin sonuna geldik diye düşünürken acıktığımızı fark edip evin oradaki Pizza Hut sırasında bulduk kendimizi. N’apalım burada çorbacı bulunmamaktadır.

Sıcak sıcak yiyelim diye Can tezgahta o an olmayan margherita söyledi. Epey bekledik. Beklerken Can, İngiliz bir dostumuzla (Sabaha karşı 2’de bir İngiliz, en az çakırkeyftir) samimiyeti epey ilerletti. Arada öne geçmeye çalışanlar da oldu sanırım, Can biraz sinirlendi. Sonunda pizzamızı almış, eve doğru yürürken İngiliz arkadaş arkamızdan ‘He is angry but hungry, angry hungry haha!’ filan diye bağırıyordu. Kelime oyunları komikti. Çok güldük.

Tayland şalvarıyla kardeşim Can. 9 Haziran 2019, Londra.

East Enders

Doğu Londra son yıllarda hızlı gelişti. Önceleri oldukça tehlikeli, cazibesi olmayan, göçmenlerin bölgesi, şimdilerde fabrikalardan dönüşen kültür ve iş merkezleri, sanat galerileri, meşhur restoran ve gece kulüpleri ile şehrin kültürel çekim merkezi haline geldi. Hele Shoreditch vs acayip trendy.

Kardeşimin özel isteğiyle tekrar Londra'dayım. Serbest ilk günümde de I am an East Ender. Hava bulutlu, yağmur gelecek belli, yine de şemsiyesiz çıktım. İnternetten bir East End rotası buldum ve götürdüğü yerleri beğendiğim sürece takip ettim, beğenmediysem kafama eseni yaptım.

Bizim evin oradan Embankment'a yürüdüm, Circle hattına binip Aldgate Station'da indim. Yağmur başlamıştı, herkeste şemsiye var bir bende yok, 'e sen kendin kaşındın Zeynep' diyerek kapüşonumu geçirip yürümeye başladım.

Doğu Londra, Charles Dickens'ın kitaplarında tasvir edilen karanlık Londra aslında. Dickens'ın hayatıyla ilgili birçok film de burada çekilmiş. Tam da şanına uygun karanlık bir günde geziyorum. Başıma bir şey gelmez inşallah. Şaka.

Şaka bir yana şöyle haberler hala var: Man shot in East London, teenager stabbed to death in East London (Bir adam Doğu Londra'da vuruldu, ergen genç Doğu Londra'da bıçaklandı.).

East End'de bir gün. Ben süt sevmiyorum, ne diye kapuçino sipariş ettiğimi ise bilmiyorum. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Mitre Caddesi üzerinden Mitre Meydanına ulaştım. Bir kahve içmek için kafenin birine attım kendimi. Bu arada Mitre Caddesi üzerinde çok hoş pub ve restoranlar vardı, içleri tıka basa beyaz yakalıyla doluydu. Adetim olmamasına rağmen kapuçino ve kakaolu muffin aldım. Tabii ki bitiremedim. Kafenin baktığı Mitre Meydanı, Jack The Ripper'ın dördüncü kurbanını öldürdüğü yermiş. Kadının bedeni 1888'de burada bulunmuş. Bulunduğu yer çiçeklerle kaplı.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Geze geze Devonshire Square'e geldim. Burası iş merkezleri, restoran ve barlar, sanat galerileri, spor kulüpleri ve rezidanslara ev sahipliği yapan harika bir kampüs. Tam benlik, tüm günü burada geçir. İçinde WeWork de var.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Meşhur East India Company, Bengal'den getirdiği saf ipek ve tekstil malzemelerini saklamak için 1768'de buranın arazisini satın almış ve bir antrepo inşa etmiş. Süreç içerisinde daha fazla arazi satın alınarak depo alanları büyütülmüş. Böyle antrepolardan dönüştürülen mekanlara bayılıyorum. Hamburg'daki Speicherstadt'ta da aynı şeyi hissetmiştim.

Devonshire Square, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Devonshire'dan çıkınca karşıma The Gherkin çıktı. Modern mimari adı altındaki kötü bir gökdelen bana kalırsa ama çok meşhur. Modern deyip de her tarafı cam bina yapmak sürdürülebilirliğe de aykırı bence. Tonla enerji harcanıyor bu binanın sadece dış temizliği için bile. Gherkin, hıyar demek. Gerçekten de hıyar gibi saçma bir bina, içinde fine dining bile var demeyin, kurtarmaz!

The Gherkin Binası arkada, Nancy Rubins'in heykeli önde. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Hıyar dostumuzun ucubeliğinin tam önünde çelik ve alüminyumdan bir güzellik duruyor. İşte bu krokodil topağı. Sokak sanatları güzeldir, şaşırtır. Amerikalı heykeltıraş Nancy Rubins'in 2016-2017 tarihli bu tasarımında hayvanlar baş aşağı duruyorlarsa da sanki bir patlamayla topluca göğe yükseliyorlar.

Nancy Rubins'in Crocodylius Philodendrus adlı heykeli, demir, pirinç, alüminyum, bronz ve paslanmaz çelik kablolar kullanılarak yapılmış. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buradan Artillery Passage'a geçtim. Bu bölge topçu kışlasıymış, 16. yüzyılda buralar dutlukken talim yapılırmış.

Artillery Passage, şirin dar bir sokak. Sağda ünlü şef Otto Lenghi'nin Spitalfields restoranını görüyorsunuz (Beyaz üzerinde kırmızı logolu). 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Bu dar pasajdaki binalar, 19 yüzyıl ve 20. yüzyıl başlarından kalma, tam bir Viktoryen hava hakim, çok güzel.

Artillery Passage, 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buradan Bell Lane ve Tenter Ground sokaklarını takip ettim. Tenter Ground'da eskiden kumaş kurutulurmuş. Tekstil bölgesi. Biraz sonra karşıma bu güzel bina çıktı: Jewish Soup Kitchen.

1902'de (Yahudi takvimine göre binanın üzerinde de yazan 5662) açılan bu aş evi, civardaki fakir Yahudilere yemek veriyormuş, özellikle Büyük Bunalım döneminde her hafta beş binden fazla kişiye yemek verdiği söyleniyor. Şu an rezidansa çevrilen binanın orijinal ön yüzünü korumaları harika olmuş.

Commercial Caddesi üzerindeki köşe bina çok hoş. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Sonra Commercial Caddesine döndüm ve Spitalfields Market'i gezdim. Oh oh içeride neler yok ki. Yiyecek-içeçek, kıyafet, takı, plak, kitap stantları, restoranlar, sanatsal ürünler satan dükkanlar.

Spitalfields Market'tan bir kare. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Yiyecek-içecek bölümünde gezerken Türk olduğunu anladığım iki stant sahibesine geçerken 'Kolay gelsin' dedim. Ters bir şekilde bakarak 'Kolaysa başına gelsin' diye cevap verdi birisi, aslında yiyecek bir şeyler alacaktım ancak bu kaba saba tavır karşısında durmadan devam ettim.

Korkutucu bir kapı kolu. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Sırada Brick Lane var, çok canlı, hareketli bir cadde. Akşam Can'la İtalyana gitmeyecek olsak buradaki Hint restoranlarından birinde erken akşam yemeği yerdim.

Brick Lane, karşıdaki muraller muazzam. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Buralarda daha çok Müslüman göçmenler var. Çok sayıda cami de mevcut. Ortamda her tür hanehalkı bulunmakta. Geçmişte ise çok sayıda İngiliz sanatçının doğum yeri ya da yaşadığı yer.

Sokak sanatı ne güzel şey. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Duvar sanatları hoşuma gidince bu sokağa döndüm. Sonradan geçtiğim sokak ve caddelerde sadece göçmen dostlarımız vardı. Bazılarından çekinir gibi olmadım desem yalan olur. Ancak herhangi bir sorun çıkmadı. Aynı zamanda güzel toplu konutlar, yemyeşil parklar, spor sahaları ve okullar geçtim. Bölgedeki çocuklar için her tür imkan yaratılmış.

Hanbury Caddesi üzerindeki muhteşem eser. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Şu gezegenimiz bu duvara ne güzel resmedilmiş bakar mısınız... Tek kelimeyle ba-yıl-dım.

Allahım zürafaları ve tüm arkadaşlarını korusun. 7 Haziran 2019, Doğu Londra.

Bakmaya doyamadım. Kim/ler yaptıysa teşekkür ederim. Yoksa Netflix mi sipariş etti acaba bu duvarı? Olur olur.

En yakın metro istasyonuna yürürken geçtiğim caddelerde durum buydu. Londra demezsiniz değil mi?

Artık eve dönme vakti geldi, akşam için üzerimi değişip kardeşimle buluşacağım. İtalyanlar bizi bekler.

50 Kalo Pizzacısı, 7 Haziran 2019, Londra.

Süper bir yemek yedik. Yemek sonunda tatlı menüsüne bakarken dikkatimi çekti, hem de ilk sıradaki tatlı babalı: Baba Al Rhum. Babayı roma yatırdık servis ediyoruz diyor, nasıl bir şeyse artık.

Komik bir tatlı keşfettim ama kabul edin. 7 Haziran 2019, Londra.

Yemek sonrası biraz yürüyüş, komiklik şakalar...

7 Haziran 2019, Londra.

Şu Tudor tarzı binalara bayılıyorum ya, sıra evler, çıtır çıtır dizilmişler siyah beyaz kibrit kutusu. Bunun karşısında neden bekleme yaptığımızı sorarsanız, tam şu an yarın akşamki jazz jam'e bilet alıyorum.

7 Haziran 2019, Londra.

Ardından bu kez de Mr Foggs bizi beklediğini bildirmiş. O nedenle derhal icabet ettik. Şerefinize!

Mr Foggs'da cinciler. Fondaki yağlıboya teyze/amca manidar. 7 Haziran 2019, Londra.