Aranıyor: Dürüstlük, Tutarlılık, Antiegoizm

Hep bana, hep bana.
“E hani bana?” demezler mi insana?
Dedikleri zaman da şaşırma!
Hayatta %100 başarılara!

Manimi nasıl buldunuz?

Bencilliğe dayanamıyorum. Kişinin sadece kendi içinde bulunduğu koşulları veri kabul edip "Kendimi çok iyi hissediyordum, o yüzden şunu şunu yaptım." , "Çok mutlu hissediyordum, bunu bunu yaptım." , "Şimdi ise kendimi çok bıdı bıdı hissediyorum, o yüzden bunu şunu yapıyorum." Güzel, hoş ama çevredeki kişilerin hissettikleri ve içinde bulunduğu koşullar ne olacak? Kişi bu denli bencil bakarsa hayata, her alanda başarı oranı %0’dır. Çünkü insan ancak çevresi ile bir bütün olabilir. Bunları göz ardı etmeniz, vizyonunuzun dar, ağırlığınızın ise ancak kendi ağırlığınızla müsemma olduğu anlamına gelir. Böyle bir tutum yalnızca kendinize değil, çevrenize de büyük tahribat verir.

Tıpkı ülkemizde bir yerde savaş devam ederken Survivor izlemenin verdiği ince sızı gibi, tıpkı beyaz yakanın mevcut 12 yıllık konjonktürde sanki hükûmetin minik bir uydusu gibi üslup ve tarz değiştirmesi gibi, tıpkı insanların fark etmeden külhanbeyileşmesi, Kasımpaşalılaşması gibi, tıpkı erkeksi güç gösterilerinin yükselen trend olması gibi... Çünkü insan çevresiyle doğar, çevresiyle yaşar, çevresiyle evrilir ve çevresiyle ölür. Noam Chomsky’nin dediği gibi insan çevresinin bir işlevidir. İnsan içinde varsa bununla ezilir de, yükselir de...

Bunları ben demiyorum, ayrık kimliğim diyor. Güzel bir Sultaniyegah Sirto ile bitirelim: