Müşfik Kenter'i 15 Ağustos 2012'de 80 yaşında kaybettik. Ne karakterli bir yüz, ne etkileyici bir ses ve üstattı. |
ve kadın erkek herkes ancak birer oyuncu, sıraları geldikçe ya girer ya çıkarlar."
diyordu Müşfik Kenter, Shakespeare'den alıntı yaparak...
Bugün onun ölüm yıldönümü.
Dünyadaki en iyi Hamlet yorumcularından biri.
Sesini çocukken ilk Alf'ten dinlemiştim.
Şiirle çok aram yok -Cahit Külebi hariç- ama o söylerse şiir başkaydı. Külebi'nin "Hikaye"si Kenter'in sesinden ne doyumsuz oluyordu.
Anısına paylaşıyorum.
HİKÂYE
Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkıyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!
Benim doğduğum köylerde
Kuzey rüzgârları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz!
Ve o, hikayesi çok güzel bir aşk çocuğu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder